early discussion about the quake in Japan while having breakfast.
papa: te pila ang npatay?
bro: 200-300
papa: kajutay mlg gle
joi: ke di pa mkita tungod sa baha
papa: tani 1 million pra magbuhin populasyon sa kalibutan
joi: corek.. ang us (damo mkasasala) pagd tani kag china
mama: sa manila pa gid
papa: baw kng sa manila kag didto ko naassign te tani kamo na lang
mama: maggwa ka eh. alangan mapakuribong ka sa hotel! (namersa,haha)
papa: ang survival instinct sg tawo ara na ya,
poh kng di ka na kasurvive sa sitwasyon wala ka gid may mahimo.
kitaay na lang ta sa next lifetime eh..
mama: haha, mkaluwas ka pa ayhan kng magpiyak ang duta kag mtampukan ka?
ako ya gusto ko maging pispis pra kng magtsunami mkalupad ko.
joi:whahah
bro: aswang ka na lang para di ka mapalid
mama: yawan ka to karon pangita sang piyak mo nga lawas eh
joi: masanagan adlaw mpatay kaman jpon..te ukayon mo lang imo half ya eh.
mama: ireport ko eh, kung sin-o makakita sang lawas ---
HAHAHAHAH
(this time, serious talk na)
papa: ang maadvice ko ya sa inyo, spend quality time
with your friends and family.
mama: te malagaw ta ya to pirme
(mama ko adik gid ya! haha)
papa: (cont.) ... gaabot na ta sa punto nga mdula na ang physical aspect
sg kalibutan kag ang spiritual nlg mabilin
joi: agree gid ko da pa. gnaenjoy ko na gani sbng
amo na sbng nahimo ko. *grin*
(before my father had spoken those words, i knew it before.
it started on my birthday i couldn't just explain those feelings.
all i wanted is to spend happy times with my friends and family.
after noticing the biblical events unfolding, it knew this is it.
Im so excited because we're going home real soon.. to our real home♥ )
skip to main |
skip to sidebar
...whereas in silence, we could untangle our hearts and minds a bit
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment